O hałasie w mieście - strona 2

Jak należy rozumieć to, że dla obwodnicy został wybrany wariant pomiędzy oczekiwaniami a możliwościami technicznymi?

Przy projektowaniu ekranów dla AOW natrafiliśmy na problemy techniczne w miejscach, w których autostrada przebiegać będzie na wysokich estakadach i mostach. Ze względów konstrukcyjnych maksymalna wysokość ekranów akustycznych na estakadach nie może wynosić więcej niż 6 m. Taki problem powstał np. na osiedlu Maślice i dlatego w tym obszarze poziom hałasu prognozowany po zastosowaniu ekranów jest na granicy wartości dopuszczalnych. W przyszłości, w latach 2025-2030, jeżeli ruch będzie tak duży, jak jest prognozowany, poziom hałasu może przekraczać wartości dopuszczalne i trzeba będzie dokonać korekty. Wydaje się, że w tej sytuacji sensownym rozwiązaniem, z punktu widzenia ekonomicznego i technicznego, będzie ograniczenie prędkości ruchu. Z analizy akustycznej wynika, że dalsze zwiększanie wysokości ekranów o 1 m odpowiada efektowi ograniczenia prędkości ruchu o około 10-15 km/h. Dla AOW prognoza hałasu wykonana została przy założeniu, że w mieście planowana prędkość ruchu wyniesie 130 km/h, więc ograniczenie jej np. do 100 km/h skutkuje zmniejszeniem hałasu porównywalnym ze zwiększeniem wysokości ekranu o dodatkowe 2-3 m. Trzeba sobie jednak uświadomić, że głośno jest nie tylko przy autostradach, ale jest to problem o wiele szerszy, przede wszystkim w miastach, gdzie w ogóle jest za głośno. Z jednej strony tereny w miastach są za drogie, żeby w centrum robić strefy przejściowe i odsuwać budynki od drogi, a z drugiej ruch na drogach tak wzrósł, że ekrany akustyczne przydałyby się niemal wszędzie, co jest oczywiście niemożliwe chociażby ze względów czysto technicznych. Gdybyśmy na wszystkich drogach w mieście pobudowali ekrany, to jak by to miasto wyglądało? Ekran możemy postawić przy autostradzie, ale nie da się całego miasta grodzić i dzielić ekranami.

Jak w takim razie można bronić się przed hałasem w mieście?

Przede wszystkim przez właściwe planowanie przestrzenne. Inwestorzy, deweloperzy najchętniej wykupują tereny przy drogach. Podobnie gminy, które planują rozwój zabudowy mieszkaniowej w kierunku autostrady czy w kierunku każdej nowej drogi. Ludzie zawsze chcieli mieszkać blisko drogi, to zrozumiałe, tak powstawały miasta i wsie, jednak trzeba wziąć poprawkę na to, że kiedyś tymi drogami jeździły wyłącznie furmanki i nie było tak dużego natężenia ruchu, jaki jest obecnie. Priorytetem walki z hałasem w Unii Europejskiej jest właśnie planowanie przestrzenne. Jednym z podstawowych sposobów ograniczenia oddziaływania hałasu drogowego jest zapewnienie odpowiedniej odległości zabudowy mieszkaniowej od dróg. Powstaje jednak problem, co z tym terenem zrobić, bo nie wszędzie można zaprojektować pasy zieleni, a inwestorzy też niechętnie godzą się na tworzenie stref przejściowych. Korzystnym rozwiązanie ze względów akustycznych, pozwalającym także na budowę efektywnych ekranów akustycznych, jest strefowanie: przy drodze powinny być najpierw drzewa, potem wydzielona droga lokalna, obiekty mało wrażliwe na hałas, np. garaże, a na końcu domy. Miejsca przy drodze można wykorzystać na różne sposoby, ale do tego potrzebna jest współpraca akustyka, właściciela i architekta. Na nasypach przy drodze można np. zaprojektować tereny rekreacyjne, ściankę wspinaczkową itp. W praktyce wszystko wygląda dokładnie na odwrót. Jeżeli tak będziemy postępować, to powstanie problem nie do rozwiązania, bo ze względów technicznych, estetycznych i finansowych nie wszędzie da się wybudować ekrany.

A co zrobić, jeżeli ktoś już mieszka przy takiej drodze i jest narażony na duży hałas?

Jest to przede wszystkim problem wielkiej płyty i starych budynków. W nowoczesnych budynkach ściany i okna mają znacznie lepszą izolacyjność akustyczną. Jest tylko jeden warunek, który musi być spełniony: klimatyzacja. Jeżeli wstawimy nawet bardzo dobre okna, a w mieszkaniu nie będzie klimatyzacji, to prędzej czy później będziemy musieli je otworzyć. Klimatyzacja oczywiście podnosi koszty inwestycji, ale tu również dochodzimy do kwestii planowania. Ze względu na ochronę przed hałasem w pierwszej linii zabudowy powinno się budować wysokie klimatyzowane budynki, które będą jednocześnie osłoną dla tych mniejszych, budowanych za nimi, a które w takiej sytuacji nie będą potrzebowały klimatyzacji.