Definiowana jest przez dwie normy PN-70/B-02365 oraz ISO-PN-ISO 9836:1997. 

Według normy  PN-70/B-02365 powierzchnia użytkowa to suma powierzchni wszystkich pomieszczeń z wyłączeniem pomieszczenia technicznego, garażu, pomieszczenia gospodarczego, strychu. Pomiaru dokonuje się w świetle „surowych ścian”, czyli bez uwzględniania tynków i okładzin ściennych.

Powierzchnię użytkową na poddaszu oblicza się następująco:

- powierzchnię pomieszczeń o wysokości powyżej 2,20 m liczy się w 100%,

- powierzchnię pomieszczeń o wysokości od 1,40 m do 2,20 m liczy się w 50%,

- powierzchnię pomieszczeń o wysokości poniżej 1,40 m nie uwzględnia się.

Norma ISO-PN-ISO 9836:1997 podaję definicję powierzchni użytkowej jako sumę powierzchni wszystkich pomieszczeń w stanie wykończonym, gdzie powierzchnię poniżej 1,90 m uznaje się za powierzchnię pomocniczą i nie wlicza się jej do powierzchni użytkowej budynku.